|
Szlaki turystyczne piesze, rowerowe, kajakowe,
samochodowe oraz punkty widokowe
Szlak Kręgów Kamiennych (zielony)
Sierakowice – Tuchlino –Lipusz - Czarna Woda (długość 94,35 km – w gminie Sierakowice 7,15 km)
Szlak Wzgórz Szymbarskich (czarny)
Sierakowice – Bącka Huta -Gołubie-Szymbark-Wieżyca-Sopot (długość 121,55 km – w gminie Sierakowice 17,4 km)
Szlak kaszubski (czerwony)
Sierakowice-Kamienica Królewska-Kartuzy-Gołubie-Olpuch-Wdzydze (długość 130,65 km – w gminie Sierakowice 11,4 km)
Trakt Pieszo-Konny im. Daniela Chodowieckiego Gdańsk-Berlin
Przebiega przez gminę Sierakowice z miejscem noclegowym w Karłowie – posiadłość ziemska Marka Bronka. Miejsce postojowe na trasie Mojusz –Kamienica Królewska przy tzw. „szlakówce”.
Więcej informacji na stronie internetowej: http://www.konno.bigm.pl
Teren gminy Sierakowice to etapy: 5-6, 6-7.
Szlaki rowerowe
Szlak wodno-kajakowy
Kamienica Królewska-Jezioro Kamienieckie-Jezioro Święte-rzeka Bukowina-
rzeka Łupawa-jezioro Gardno (127 km)
Szlak pradoliny Słupi i 7 jezior — kajakowy
Samochodowa trasa Rezerwatów Kaszubskiego Parku Krajobrazowego
Sierakowice-Wygoda Sierakowska-Mojusz-Szopa-Bącka Huta-Bącz-Palestyna-
Jezioro Bukowskie-Rezerwat Kurze Grzędy"-Rezerwat Jezioro Turzycowe"-
Rezerwat Jezioro Lubygość"-Szczelina Lechicka-Jezioro Kamienne-
Kamienica Królewska
Punkty widokowe w gminie Sierakowice
Mapa gminy
Szlak kaszubski (czerwony)
Sierakowice-Kamienica Królewska-Kartuzy-Gołubie-Olpuch-Wdzydze (długość 130,65 km – w gminie S-ce 11,4 km)
Szlak bierze początek w centrum wsi Sierakowice i na odcinku do Kamienicy Królewskiej pokrywa się z „byłym” zielonym szlakiem pieszym.
Jest to bez wątpienia najpiękniejszy, najdłuższy i najbardziej popularny szlak Pojezierza Kaszubskiego, nie omijający chyba żadnej z jego pereł na swej długiej trasie. Szlak piękny zarówno latem, gdy rozliczne jeziora kuszą swą chłodną tonią, jak i w pozostałych porach roku — nie skąpiących czy to leśnego runa, świeżej zieleni, czy tylko niepowtarzalnych widoków. Biegnie niezwykle malowniczo wzdłuż brzegów rynny Jezior Potęgowskich opuszczając gminę w miejscu zwanym Kamienica Młyn, gdzie atrakcją sezonu jest Ranczo „Kazimierzówka", prywatny ośrodek ze stadniną koni, pięknie położony nad jeziorami Białym i Potęgowskim. W miejscowości tej znajdują się też stanowiska archeologiczne — cmentarzysko płaskie z wczesnej epoki żelaza, kurhan, osada w dolinie między jeziorami Junno i Odnogą oraz huta szkła z XVI-XVIII w.
Dalej trasa prowadzi przez gminę Kartuzy poczynając od najbardziej urokliwego odcinka wytyczonego skrajem trzech rezerwatów przyrody: „Szczelina Lechicka", „Żurawie Błota", tajemniczy „Lubygość" i — zwane Mirachowską Świtezią — Jezioro Kamienne, pozostawiają niezatarte wrażenia, a potem wzdłuż doliny Łeby i granicy rezerwatu „Staniszewskie Zdroje".
Po odwiedzeniu Kartuz, nie bez słuszności pretendujących do miana stolicy Kaszub, szlak prowadzi do najpiękniejszej i najbardziej znanej części Pojezierza Kaszubskiego, o której zwykło się mówić „Szwajcaria Kaszubska". Najpierw jesteśmy w Chmielnie, uchodzącym za jeden z najładniejszych zakątków Ziemi Kaszubskiej, słynącym też z ceramiki rodu Neclów. Tu zaczyna się „Kółko Kaszubskie" — naszyjnik jezior nanizanych na nić Raduni. Żegnając ten niezapomniany krąg jezior, z których najpiękniejsze leżą u stóp najwyższych na północy Wzgórz Szymbarskich, szlak zmierza ku „Kaszubskiemu Morzu", jak tutejsi mieszkańcy nazywają Jezioro Wdzydzkie.
Po drodze, w równie uroczej okolicy, Łubiana, zdobywająca rozgłos porcelaną zdobioną kaszubskimi wzorami, a wcześniej znana jako miejsce jednego z największych bojów partyzanckich na Kaszubach w czasie II wojny światowej.
W końcowej części szlaku, u zbiegu wszystkich ramion Jeziora Wdzydzkiego, zwanego „Krzyżem", wypada zwiedzić Kaszubski Park Etnograficzny we Wdzydzach Kiszewskich, najstarszy skansen w Polsce.
Szlak Kręgów Kamiennych (zielony)
Sierakowice–Tuchlino-Lipusz-Czarna Woda (długość 94,35 km – w gminie S-ce 7,15 km)
Ten szlak bierze początek w Sierakowicach i przecina gminę wiodąc przez Tuchlino na zachodni brzeg Jeziora Tuchlińskiego, gdzie w miejscowości Rębienica opuszcza jej terytorium. W pierwszej części szlaku wędrujemy mało zalesionym, falistym terenem Pojezierza Kaszubskiego. Do południowej części obszarów, które przecina szlak, przylgnęła nazwa „Czyste Pola", wywodząca się z faktu, że łatwiej rodzą czyste kamienie niż kłosy.
Dla odmiany,w następnej części, szlak wiedzie płaskim, lesistym terenem równin: Charzykowskiej i Tucholskiej, przyozdobionym u ich zbiegu krzyżem Jezior Wdzydzkich. Szlak wkracza też w północne połacie Borów Tucholskich, obfitujących w grzyby, posiadające tyle uroku, że mogą zadowolić wszystkich, poszukujących piękna ojczystej ziemi.
Nierzadko ścieżki szlaku prowadzą do jakiegoś tajemniczego uroczyska lub nad niejedno z malowniczych jezior, także do wiosek zagubionych w leśnej głuszy.
Niewątpliwie największą atrakcją szlaku jest cmentarzysko z kamiennymi kręgami z okresu rzymskiego położone nad Jeziorem Długim koło Węsior. Tereny objęte Szlakiem Kręgów Kamiennych w czasie II wojny światowej były miejscem działania partyzantów Tajnej Organizacji Wojskowej „Gryf Pomorski", stąd jego druga nazwa — „Partyzancki". Po drodze mijać będziemy wiele miejsc martyrologii i walk z hitlerowcami. Szlak ten kończy się w Czarnej Wodzie.
Szlak Wzgórz Szymbarskich (czarny)
Sierakowice–Bącka Huta-Gołubie-Szymbark-Wieżyca-Sopot (długość 121,55 km – w gminie S-ce 17,4 km)
Rozpoczyna się w Trójmieście i wiedzie w centralną część Pojezierza Kaszubskiego przez Wzgórza Szymbarskie oraz okolice Jezior Raduńskich w Mirachowskie Lasy, które były ostoją ruchu oporu — działali tu partyzanci z Gryfa Pomorskiego. Na obszar gminy Sierakowice szlak wkracza w Bąckiej Hucie, skąd urokliwymi drogami leśnymi dociera do Sierakowic.
Szlaki rowerowe
Cztery trasy rowerowe przecinają gminę Sierakowice. Najbardziej centralnie przez jej obszar wytoczona została trasa 13 wiodąca z Kamienicy Królewskiej przez Sierakowice do Kamienicy Szlacheckiej i Borucina w gminie Stężyca. Na odcinku do Sierakowic pokrywa się ona z czerwonym szlakiem pieszym.
Trasę 12 zaprojektowano w zachodniej części gminy. Rozpoczyna się we wsi Linia i na obszar gminy Sierakowice wkracza w okolicach Jeziora Czarnego w zespole Jezior Potęgowskich. Stąd biegnie przez Kamienicę Królewską do Pałubic. Blisko pałubickiej szkoły znajdują się wyrobiska torfowe zalane wodą, są one ostoją wodnego ptactwa. Wiosną i latem słychać tam całymi dniami głosy mew i rybitw. Jest to jedyne tego rodzaju miejsce na terenie gminy. Wszelkie są mniejsze i mniej licznie zasiedlone przez ptactwo. Następnie trasa prowadzi wzdłuż Bukowiny przez Załakowo i Łyśniewo, liczne jeziora w tej okolicy przyczyniły się do rozwoju letniego wypoczynku. Nad jej brzegami powstało dużo domków letniskowych. Latem zjeżdża tu dużo turystów i żartownisie głoszą, że nie przybysze mieszkają u Łyśniewian tylko Łyśniewianie u przybyszów. W czasie ostatniej wojny Niemcy określali Łyśniewo mianem „gniazda polskości", ponieważ tylko jedna osoba, chcąc prawdopodobnie uzyskać rentę inwalidzką, podpisała zgodę na przyjęcie obywatelstwa niemieckiego III grupy. W „Łyśniewskim Dworze" urodził się ks. Antoni Pelpliński, poeta i autor wielu piosenek i pastorałek, stąd również pochodzi brat księdza, Aleksy Pelpliński, także poeta ludowy, autor kilku komedii scenicznych i jasełek napisanych po kaszubsku.
Pokonując prawie bezleśną przestrzeń pól uprawnych szlak osiąga Gowidlino z pięknym Jeziorem Gowidlińskim, malowniczo położonym wśród lasów; z wyspą Gowid, owianą legendą. Wieś Gowidlino stanowi prawdziwy klejnot naszej gminy, gdyż zaliczana jest do terenów wypoczynkowo-rekreacyjnych. Nad brzegami Jeziora Gowidlińskiego rozłożyły się ośrodki wczasowe, które cieszą się dużym powodzeniem.
Trasa 14 tylko na krótkim odcinku biegnie przez skrajnie północną część gminy z Pałubic do Skrzeszewa (gdzie godzinami można obserwować, jak żyje i wychowuje swoje potomstwo czapla siwa) na granicy Kaszubskiego Parku Krajobrazowego i dwukrotnie przecina rzekę Bukowinę na sandrowym szlaku. Aż do wsi Bukowina, położonej w gminie Cewice, poprowadzona została drogą główną Sierakowice�Lębork. Dalej szlak biegnie drugorzędnymi drogami na zachód do Cewic, żeby znów osiągnąć Gowidlino.
Trasa 10 pokrywa się na obszarze gminy Sierakowice z czerwonym szlakiem pieszym wytyczonym na jej północnym skraju z Kamienicy Królewskiej w kierunku wschodnim przez Mirachowskie Lasy. Już poza gminą biegnie na południe nie mniej pięknymi krajobrazowo drogami przez Miechucino, Borzestowo, Wygodę, Łączyńską Hutę do Łączyna.
Szlak wodno-kajakowy
Kamienica Królewska-Jezioro Kamienieckie-Jezioro Święte-rzeka Bukowina-
rzeka Łupawa-jezioro Gardno (127 km)
Szlak ten wiąże malowniczy zespół Jezior Potęgowskich z Bukowiną i dalej Łupawą. Rozpoczyna się w Kaszubskim parku Krajobrazowym na jeziorze Lubogość, położonym w granicach rezerwatu przyrody o tej samej nazwie i wiedzie przez kolejny rezerwat zwany „Szczeliną Lechicką", a potem przez jeziora: Kocenko, Potęgowskie, Czarne, Kamienickie i Święte, skąd Bukowiną przekracza granicę gminy biegnąc ku zachodowi aż do wsi Kozin, gdzie osiąga Łupawę.
Szlak pradoliny Słupi i 7 jezior — kajakowy
Niezwykle interesujący a zarazem piękny. Rozpoczyna się w Sierakowskiej Hucie w źródliskowym obszarze rzeki i przebiega przez południowa część gminy wykorzystując na trasie Jezioro Tuchlińskie, a dalej już poza granicami gminy, dalsze jeziora: Pręgorzyno, Skrzynka i Trzebocińskie, po czym wkracza do Jeziora Gowidlińskiego, a następnie Węgorzyno. W Sulęczynie zmienia kierunek na zachodni i wkrótce osiąga strefę ochronną, a potem po przepłynięciu przez Jezioro Żukowskie — granicę parku „Dolina Słupi", gdzie rozpoczyna się najwspanialszy jego odcinek. Słupia na całej swojej długości liczącej 188 km, płynie przez kaszubską ziemię. Jej źródło znajduje się w pobliżu Sierakowskiej Huty na wysokości 178 m n.p.m., w otoczeniu moreny czołowej. Wznoszą się one do 267 m n.p.m. Gdy powędrujesz lasem wzdłuż Słupi, mignie ci przed oczami lub przetnie leśną ścieżkę jeleń, sarna, czasem lis lub borsuk, wieczorem usłyszysz żerujące dziki, a najczęściej zobaczysz umykającego zająca. Wśród zieleni możesz dostrzec około 40 gatunków ptaków, a wśród nich rzadkiego obecnie orła bielika i rybołowa, kanię, zimorodka, kobuza.
Gęsta sieć dróg krajowych, wojewódzkich i regionalnych krzyżujących się w Sierakowicach, pozwala również na swobodne przemieszczanie się samochodem na obszarze gminy z możliwością dotarcia do wszystkich miejscowości i najciekawszych miejsc położonych w lasach i nad jeziorami.
Samochodowa trasa Rezerwatów Kaszubskiego Parku Krajobrazowego
Sierakowice-Wygoda Sierakowska-Mojusz-Szopa-Bącka Huta-Bącz-Palestyna-
Jezioro Bukowskie-Rezerwat Kurze Grzędy"-Rezerwat Jezioro Turzycowe"-
Rezerwat Jezioro Lubygość"-Szczelina Lechicka-Jezioro Kamienne-
Kamienica Królewska
Trasa zaczyna się w Sierakowicach: za wiaduktem mija się kilka zabudowań Wygody. Po ok. 5 km od centrum Sierakowic skręca się do wsi Mojusz. Ta wieś, rozłożona na Wysoczyźnie Mojuszewsko-Mirachowskiej, należy do najwyżej położonych miejscowości na Pomorzu. W historycznych dokumentach Mojusz wymieniony jest już w XIV wieku. Odkryte w okolicy przez archeologów groby skrzynkowe i urny świadczą, że na tym terenie istniało osadnictwo w czasach prehistorycznych. Dalej asfaltowa droga prowadzi do wsi Szopa. Nazwę tę zawdzięcza podobno szałasom, które pobudowano jako bazę dla wypasanych tutaj owiec i ich pasterzy. Kolejną miejscowością na trasie jest Bącka Huta. Stąd można pojechać do Mirachowa, po drodze oglądając niezapomnianą panoramę na Bącz, Jezioro Bąckie, Mirachowo leżące w rynnie polodowcowej i lasy zamykające horyzont. Można też odwiedzić Palestynę, sioło koło Mirachowa. Samo Mirachowo także jest interesujące jako wieloletnia siedziba starostwa, gdzie mieści się dworek Wardynów i kapliczka. Dalej, w kierunku Kartuz, można zwiedzić prywatne muzeum w Strysznej Budzie, a także dotrzeć do Sianowa — znanego sanktuarium maryjnego.
Z tej ewentualnej wycieczki w kierunku Kartuz wypada jednak zawrócić na właściwą trasę. W Bąckiej Hucie przy krzyżu skręca się polną drogą w kierunku lasu. Po kilkuset metrach jesteśmy w rozległym kompleksie Lasów Mirachowskich. W lasach kryją się torfowe uroczyska. Po ok. 0,5 km należy skręcić w lewo, by dojechać do Jeziora Bukowskiego. Po krótkim odpoczynku nad jeziorem, należy zawrócić i jechać w kierunku północnym. Na trzecim kilometrze, po lewej stronie znajduje się ptasi rezerwat przyrody „Kurze Grzędy", utworzony dla ochrony miejsc lęgowych głuszca nad Jeziorem Wielkim. Granice rezerwatu są dodatkowo oznakowane, o przebiegu granic informuje tablica, znajdująca się przy drodze. Z ptactwa w rezerwacie występują jeszcze: żurawie, brodziec samotny, krzyżówka, cyraneczka, czernica, gągoł, myszołów, krogulec, gołębiarz, rybołów i typowe zgrupowanie ptaków leśnych. W rezerwacie chroni się roślinne zespoły torwowiskowe. Jest tu stanowisko rzadkiego mszara czerwonego i brunatnego. Wśród gatunków objętych ochroną występują: bagno zwyczajne, paprotka zwyczajna, brodaczka, rosiczka okrągłolistna, widłak gajowy i grążel żółty.
Kierując się na zachód od rezerwatu „Kurze Grzędy", spotykamy rezerwat torwowiskowo-leśny „Jezioro Turzycowe". Obiekt utworzono w miejscu wyrastania turzycy skąpokwiatowej. Jest to jedyne stanowisko tej rośliny na pojezierzach południowobałtyckich. Występuje tu typowy bór bagienny.
Dalsza trasa prowadzi lasem do skrzyżowania z drogą asfaltową Kamienica Królewska�Mirachowo, gdzie skręca się w prawo, a następnie przed leśniczówką Mirachowo w lewo.
Przed nami jezioro Lubygość, wraz z otaczającym lasem stanowi rezerwat leśno-krajobrazowy. Północne obrzeże jeziora porastają 190-letnie buki i dęby, przemieszane z sosną i brzozą. W poszyciu trafiają się rzadkie rośliny: przytacznik górski, widłak wroniec, żebrowiec i zimozielona paproć podrzeń. Woda jeziora zabarwiona jest na brązowo. Jezioro jest szczególnie urocze jesienią, gdy wielobarwne buki i dęby odbijają się w lustrze jeziora.
Na północnym ob-rzeżu, w odległości około 150 m od jeziora Lubygość, znajduje się płytka grota stanowiąca unikatowy zabytek przyrody, bardzo rzadki na terenach Kaszub.
Znad jeziora Lubygość można sobie urządzić spacer do odległej o 1,5 km Szczeliny Lechickiej, wspaniałego punktu widokowego. Droga doń prowadzi ścieżką nad brzegiem jeziora do rozwidlenia dróg, gdzie trzeba skręcić w prawo; dróżka prowadząca pod górę stanowi oznakowany czerwony szlak turystyczny. Ze Szczeliny Lechickiej roztacza się wspaniały widok na kompleks Jezior Potęgowskich. Przy szczególnie dobrej pogodzie zobaczyć można Lębork.
Od 1990 r. teren ten stanowi rezerwat krajobrazowy. U podnóża Szczeliny Lechickiej znajduje się małe, urocze jezioro bagienne Małe Kłączyno, lokalnie nazywane Kocenkiem.
Można też, po małym odpoczynku, urządzić sobie drugi spacer do odległego nieco ponad 1 km Jeziora Kamiennego, zwanego też „�witezią Kaszubską". Droga prowadzi lekko pod górę na północ. Na północnym brzegu jeziora, na skraju wsi Kamienna Góra leży ogromny głaz narzutowy. Jest jednym z największych na Pomorzu, nazywany Wielkim, Pękniętym lub Diabelskim Kamieniem. Ma 3 m wysokości, 4,55 m szerokości i 5 m długości. Głaz jest gnejsem dwumikowym i stanowi prawnie chroniony zabytek przyrody. Związane są z nim liczne legendy.
Wróciwszy do samochodu, należy ponownie dotrzeć do leśniczówki, skręcić w prawo i drogą asfaltową dojechać do Kamienicy Królewskiej. Kręta droga prowadzi kilka kilometrów przez gęste Lasy Mirachowskie. Za przejazdem kolejowym w Kamienicy Królewskiej znajduje się obelisk upamiętniający tragiczne wydarzenia z czasów II wojny światowej. Komórka Tajnej Organizacji Wojskowej „Gryf Kaszubski" miała w zabudowaniach Jana Kwidzińskiego bunkier, nazwany „Gniazdem Gryfitów". Kamienica Królewska jest wsią letniskową, znajdujące się tam Jezioro Kamienickie objęte jest strefą ciszy. W pobliżu wsi znajdują się też inne jeziora, stosunkowo bogato zagospodarowane turystycznie. Wracając do Sierakowic warto się zatrzymać i spojrzeć wstecz na jezioro, Wzgórza Potęgowskie i Pagóry Kamienickie.
Punkty widokowe w gminie Sierakowice
- Jelonko wieś
- Kukówka „Ranczo Kazimierzówka" w Kamienicy Młyn
- Ciechomie
- Mojusz (pod leśniczówkę)
- Tuchlino
|
UWAGA!
Wszelkie prawa do powyższej zawartości zastrzeżone.
Publikowanie lub rozpowszechnianie bez zgody autora zabronione. |
|
|
| | |
|
|
 |
